Antik Mezopotamya’nın mücevheri ve genellikle uygarlığın beşiği olarak anılan Babil, eczacılık uygulamasına dair bilinen en eski kayda sahiptir. Bu dönemin (yaklaşık M.Ö. 2600) sağlık uygulayıcıları aynı zamanda hem rahip, hem eczacı, hem de hekimdi. Kil tabletler üzerine yazılmış tıbbi metinler, önce hastalığın belirtilerini, reçeteyi ve bileşim oluşturma talimatlarını, ardından tanrılara yönelik bir çağrıyı kaydeder. Antik Babil yöntemleri, bugünün modern farmasötik hasta bakımında, tıbbi ve spritüel tedavide karşılık bulur.