Orta Çağ’da, Batı’daki eczacılık ve tıp bilgisinin kalıntıları manastırlarda korunmuştur (beşinci ile on ikinci yüzyıllar arası). Bu bilim adamlarının, yedinci yüzyıldan itibaren manastırlarda öğretildikleri bilinmektedir. Birçok el yazması manastır kütüphaneleri için tercüme edildi veya kopyalandı. Rahipler tarlalarda otlar ve basit…

Araplar, eczacılık ve tıp sanatlarını ayırarak, 8. yüzyılın sonlarında Bağdat’ta ilk özel sahipli eczane dükkanını kurarak önemli bir rol oynadılar. Greko-Romen bilgeliğinin büyük bir kısmını korudular, buna ek olarak doğal kaynaklarıyla şuruplar, şekerlemeler, reçeller, damıtılmış sular ve alkollü sıvılar geliştirdiler.…

Batı dünyası tarafından Avicenna olarak adlandırılan Pers kökenli İbn-i Sina (M.S. 980-1037) tıp ve eczacılık alanlarındaki olağanüstü katkılarıyla Arap döneminde öne çıkan bir dehadır. Eczacı, şair, hekim, filozof ve diplomat olan Avicenna, Pers prensleri ve hükümdarlarının gözdesi olan entelektüel bir…

Arap etkisine maruz kalan Avrupa ülkelerinde, halk eczaneleri 17. yüzyılda ortaya çıkmaya başladı. Ancak, Eczacılık tıptan ayrıldı ve yaklaşık M.S. 1240 yılında Sicilya ve Güney İtalya’da ortaya çıktı. Alman İmparatoru ve Sicilya Kralı olan 2.Frederick, Doğu ve Batı dünyaları arasında…

Resmi statüye sahip, tüm eczacılar tarafından takip edilen bir farmakope fikri, Floransa’da ortaya çıktı. İtalyanca olarak yazılan Nuovo Receptario, 1498 yılında yayımlanarak şehir devleti için yasal standart haline geldi. Bu, Eczacılar Loncası ve Tıp Derneği’nin işbirliği sonucunda ortaya çıkan, yapıcı…